Een van de markantste films van vorig jaar is dit op historische protocollen gebaseerd drama, door het Oostenrijkse duo filmmakers Veronika Franz & Severin Fiala verteld als een oersterke lyrische evocatie. 1750 Opper-Oostenrijk. Agnes wordt uitgehuwelijkt aan Wolf die bij zijn bazige moeder inwoont in een armzalig huis. Het koppel blijft kinderloos, de man is homoseksueel, de diepgelovige Agnes voelt zich als vrouw mislukt en maakt een depressie door in de vissersgemeenschap waar ze gaandeweg straal wordt genegeerd.
“Des Teufels Bad” slaagt er wonderwel in de harde realiteit van toen op te roepen dankzij een machtige, van symboliek doordesemde beeldtaal. Een genadeloze wereld waarin deze hoog sensitieve jonge vrouw in haar eentje, vechtend met een al lesverslindende depressie, verloren liep. Zij vond noch een stem noch gehoor en zocht dan maar zelf een uitweg, gestuurd door haar religieus engagement.

Freddy Sartor

Fascinerend griezelkabinet rond religie en depressie. Trouw ★★★★
Filmfestival Berlijn, Zilveren Beer voor Uitzonderlijke Artistieke Bijdrage
Filmfestival Camerimage, Fipresciprijs Beste Film

Inleiding door Freddy Sartor

Wat als je halsoverkop naar de school van je kind wordt geroepen omdat het de grenzen van een klasgenootje heeft overschreden? Vanuit die premisse vertrekt het Noorse drama van H. Ullmann Tøndel, die zelf lang op een lagere school werkte. Het verhaal speelt zich af vlak vóór de zomervakantie binnen de muren van een school na lestijd. Elisabeth, een alleenstaande moeder en bekende actrice, wordt naar school geroepen en geconfronteerd met ernstige beschuldigingen tegen haar zesjarige zoon Armand. Niemand weet wat er precies gebeurd is en samen met de schoolleiding proberen de ouders van beide betrokken kinderen de waarheid te achterhalen. De spanning stijgt en al snel blijkt hoe makkelijk feiten te manipuleren zijn. Gaat het eigenlijk wel om de kinderen?
‘Armand’ exploreert meer dan enkel een schoolincident. De focus verschuift van het ingewikkelde incident naar de emotionele worsteling van de ouders. De regisseur tracht diep door te dringen in hun psyche, vooral van de moeder van Armand, vertolkt door een weergaloze Renate Reinsve. Een claustrofobisch portret, inventief en sfeervol in beeld gebracht, dat de kijker uitdaagt en uitnodigt tot reflectie.

Hilde Vanhoutte

 ‘Armand’ is een sterk Noors debuut over ouders in paniek. Trouw ★★★★
 Filmfestival Cannes, Caméra D’Or voor Beste Debuut

Niets lijkt veranderd, toch is niets nog hetzelfde. Dat ervaart Sano wanneer hij samen met zijn beste vriend Miyata in 2023 terugkeert naar de slaperige Japanse kuststad waar ze vijf jaar eerder ook verbleven. Tijdens een zorgeloze vakantie ontmoette hij daar Nagi, de vrolijke jonge vrouw met wie hij later zou trouwen. Onlangs overleed ze onverwacht. Samen met zijn vriend herbeleeft hij de plekken die voor hem vol betekenis zijn. Het verhaal ontvouwt zich op een niet-lineaire manier, waarbij het heden en het verleden subtiel in elkaar overlopen. De herinneringen aan Nagi roepen zowel vreugde als pijn op.
Igarashi filmt ingetogen, laat ruimte voor stilte en gebruikt symbolen om te herinneren aan de kleine, maar betekenisvolle momenten die een leven vorm kunnen geven. ‘Super Happy Forever’ is een film die de tijd neemt om zijn verhaal te vertellen en die weinig nodig heeft om veel te geven. De subtiele en poëtische vertelling is een melancholische ode aan leven en ster ven. Dankzij de diepgaande thematiek, de subtiele regie en door dachte cinematografie blijft de film lang nazinderen.

Hilde Vanhoutte

‘Super Happy Forever’ is een poëtische kijk op rouw, heling en de wonderbaarlijke kracht van liefde. - Filmfest Gent

Maria strijdt tegen de militaire dictatuur in haar thuisland Guatemala. In 1976 escaleert de situatie en moet ze vluchten naar buurland Mexico om daar in het verzet te gaan. Haar pas geboren zoontje Marco laat ze veilig achter bij haar moeder. Wanneer die na enige jaren de zorg niet meer kan dragen, komt Maria voor een hartverscheurende keuze te staan: volgt ze haar politieke idealen of luistert ze naar haar moederhart? Regisseur César Díaz, die zich voor deze film liet inspireren door gebeurtenissen uit zijn eigen leven, weet een evenwicht te vinden tussen een politieke thriller en een emotioneel familiedrama. Hoewel de beschreven situatie beangstigend is, wordt het verhaal ingetogen verteld met de nodige gevoeligheid.
‘Mexico 86’ is een film waarin alles klopt: een evenwichtig scenario, een uitgebalanceerde montage en sterk acteerwerk. De verscheurdheid is voortdurend af te lezen van actrice Bérénice Bejo, die alle melodrama vermijdt en je deelgenoot maakt van een lot dat je niemand toewenst.

F.F.Mooov

‘Mexico 86’ is verscheurend en actueel: wat is verzet tegen een fout regime ons waard? - De Standaard ★★★

Sandra, een vrijgevochten en intelligente vrouw, brengt haar dagen door met het verkopen van boeken over feministische thema’s. Haar rustige routine wordt doorbroken wanneer haar overbuurman Alex haar vraagt om op zijn zoontje Elliot te passen, terwijl zijn vrouw moet bevallen van hun tweede kind. Deze ogenschijnlijk simpele vraag blijkt het begin van een diepgaande, onvoorspelbare connectie die hun levens danig zal veranderen. Wat een toevallige gebeurtenis lijkt, groeit uit tot een relatie die zich steeds verder ontwikkelt, waarbij de grenzen tussen vriendschap, familie en verantwoordelijkheid vervagen.
‘L’attachement’, een vrije bewerking van de roman L’Intimité van Alice Ferney, verkent de complexiteit van menselijke relaties. Wat in het begin lijkt op een doorsnee Franse tragikomedie, ontwikkelt zich al snel tot een charmant en origineel verhaal over menselijke connecties. Met dank vooral aan de chemie tussen Sandra, een rol op het lijf geschreven van de flamboyante, impulsieve Valeria Bruni Tedeschi en de kleine, pientere Elliott (César Botti). Een tedere en ontroerende film, die je moet gezien hebben.

Hilde Vanhoutte

Tardieu speelt met de voorspelbaarheid van clichés waarop de kijker anticipeert, om vervolgens diezelfde voorspelbaarheden meteen weer onderuit te halen. Cinemagazine ★★★★

Venetië 1800. Het Sant’Ignazio Instituto, weeshuis, nonnenklooster en muziekschool voor meisjes, maakt zich op voor het bezoek van paus Pius VII. De enggeestige en ijdele kapelmeester Perlina wil voor die gelegenheid een muziekstuk componeren maar is creatief geblokkeerd. In alle stilte hebben vier getalenteerde meisjes van het Instituto, geholpen door het muzikaal hoogbegaafde dienstmeisje Teresa ook een muziekstuk geschreven. Perlina evenwel wil hen dwarsbomen want sinds wanneer kunnen vrouwen componeren? Ondertussen nadert de dag van het pauselijk bezoek snel.
‘Gloria!’ is het heerlijke regiedebuut van Margherita Vicario, in Italië een bekende actrice, zangeres en songwriter. Voor haar film heeft ze zelf een aantal nummers gecomponeerd en ingezongen. Ze speelt creatief met het genre en ze mengt historische elementen in het door haar geschreven, fictief verhaal. Een wondermooi eerbetoon aan de vele vrouwelijke componisten die al dan niet bewust in de vergetelheid zijn geraakt. ‘Gloria!’ is aanstekelijk, energiek en onweerstaanbaar charmant.

Hilde Vanhoutte

Een swingende crowdpleaser maar bovenal een feministische feelgood-film. - NRC ★★★★